Cansu Karagül

B i r b e n b i l i y o r u m  yorgun gözlerinin altındaki halkaların  ebem kuşağı olduğunu ve  İstediğinde yedi renk bakabileceğini  siyah saçlarındaki akların aslında  hırçın dalgaların gelgitlerinden oluşan  köpüklerin bulaşığı olduğunu  b i r b e n b i l i y o r u m  yüreğinin severken,  ölmekten değil de öldürmekten korktuğu için  tir tir titrediğini  kayboluşlarında kendini bulup  her şeye yeniden başlama hevesini  yalnızlığının nasıl kursağında bıraktığını  b i r b e n b i l i y o r u m  dağların eteklerine ziller takıp  hızla doruklara kaçışından olduğunu  ruhunun serin esintisinin  hayatın çarmıhına  yalpalarda çürüyen tahtaların  paslı çivileriyle gerildiğini  b i r b e n b i l i y o r u m  her kundaklama sonrası  ormanlarının zehrini  bir hışımla genzine çektiğini  bu yangınlarla  ciğerinin de yandığını  yine de hiç ağlamadığını  b i r b e n b i l i y o r u m  bu şehrin goncalarını bile sevme